من و این(اشاره به حضرت علی (علیه السلام) کردند)حجت خدا بر خلق هستیم.
(ینابیع المودة،باب ۵۶،ص۲۳۹،حدیث۵۷،چاپ هشتم،دارالکتب العراقیه،سال۱۳۸۵ هـ . ق .)
یک روز پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله و سلم)خواست از یک پرنده ی بریان تناول کند دست به دعا برداشت و گفت: خدایا هم اکنون محبوب ترین خلق خود را نزد من بفرست تا با من از این پرنده تناول نماید. ناگهان علی بن ابی طالب(علیه السلام) بر پیامبر وارد گردید و هر دو از آن پرنده ی بریان تناول فرمود.
(۱-صحیح ترمذی،ج۱۳،ص۱۷۰
۲-جامع الاصول،ابن اثیر،ج۹،ص۴۷۱
۳-اسد الغابة،ج۴،ص۳۰
۴-تذکره ی سبط،ص۴۴،چاپ غری
۵-شرح ابن ابی الحدید،ج۴،ص۲۲۱
۶-تاریخ بغداد،ج۳،ص۱۷۱ و ۳۶۹، ج۸،ص۳۸۲)
ای سلمان،وصی من، و وارث من، و اداء کننده دین من، و وفا کننده ی وعده های من علی بن ابی طالب(علیه السلام) است.
(ینابیع المودة،باب۵۶،ص۲۳۱،حدیث سوم از هفتاد مناقب در فضائل اهل بیت)
*نکته:شیخ سلیمان بعد از نقل این روایت می نویسد:این را احمد حنبل در مسندش نقل کرده است.
برای هر پیامبری وصی و وارثی هست،و بدرستی که وصی و وارث من علی بن ابی طالب(علیه السلام) است.
(ینابیع المودة،باب۵۶،ص۲۳۲،حدیث هشتم از هفتاد در فضائل اهلبیت،چاپ هشتم،دارالکتب العراقیه،سال۱۳۸۵ هـ. ق.)
علی (علیه السلام) از من است و من از او هستم، و او سرپرست هر مرد و زن با ایمان بعد از من است.
(ینابیع المودة،باب ۵۶،ص۲۳۴،حدیث هجدهم از هفتاد مناقب در فضائل اهل بیت)
حضرت رسول اکرم(صل الله علیه و آله و سلم)فرمودند: